Απρίλιος 2015 Καταχωρίσεις ιστολογίου (14)

ΑΦΙΕΡΩΜΑ                                     

Τους είδα άλλη μια φορά

κι είπα: Μια γεύση πάλι

από τα ίδια, της Τι-Βι

σερβίρει το κανάλι!…

Σκέφθηκα όμως άδικα                

κι ένοιωσα πλέρια θλίψη

όταν αναλογίστηκα

ότι κι αν έχουν λείψει,

εκείνος ο λεβεντονιός

κι η νια η παιγνιδιάρα

που ’τανε αγγελόμορφη,

τσαχπίνα και ναζιάρα,

άφησαν τη «σφραγίδα» τους

επάνω στο…

     ΑΣΤΡΟΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Μια νύχτα Αυγουστιάτικη

κοιτάζοντας ’να βράδυ

τ’ άστρα φλογίτσες να ριγούν

ως καίγονταν ομάδι,

έκανα μια κρυφή ευχή

στην αστροκαταιγίδα:

τ’ όνειρο να ’βγει αληθινό

που ψες τη νύχτα είδα:

Στεκόσουν λέει πλάι μου

στην εκκλησιά νυφούλα

λουσμένη φως κι εφάνταζες

μες τη κροκάτη αυγούλα

άλικο τριαντάφυλλο

στα κάτασπρα ντυμένο

χιονάτη των…

 ΒΟΗΘΕΙΑ ΆΙ ΝΙΚΟΛΑ

Θόλωσαν ξημερώνοντας στο μένος του νοτιά

του αιγιαλού τα κύματα που ξέχειλα σκουριά

ίδια βουνά ορθώθηκαν

θεόρατα κι απλώθηκαν

σ’ ενός τυφώνα αγριεμό! Ψες είχε ξαστεριά

κι άπνοια, κι αυτός αλάργεψε θαλασσοπούλι ένα

αφήνοντας ξοπίσω του τη μοναξιά και μένα!

Βοήθεια Αι Νικόλα

ε για λέσια, ε για αμόλα!... 

Αίολε κράτησε γερά τα γκέμια του φονιά,

τ’ αγριεμένου άνεμου!…

ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟ !              

Βρήκα στο δρόμο ένα πουλί

κι έσκυψα και το πήρα

γιατί έμοιαζε η μοίρα του

με τη δική μου μοίρα!…

Η καρδούλα του χτυπούσε

και στα μάτια με κοιτούσε

φοβισμένα… 

Αχ Θεέ μου, αυτό…

                                         ΤΑ ΑΣΤΕΡΟΥΣΙΑ…

Γκρίζα τραχιά κι απρόσιτα τα Αστερούσια όρη

χαράκια ανεμόδαρτα, τραχιά, ξεγυμνωμένα

ομπρός μου ξεδιπλώνουνε ίσκιους μενεξεδένιους,

που ένας μελής πυρόξανθος ήλιος έχει απλώσει,

πάνω στις άχνες των νεφών πριχού θε ν’ αλαργέψει!

Θωρώντας τα κάθε φορά ο νους απάνωθε τους

σκαλώνει κι απ’ τα ύψη τους σαΐτα ξεπετιέται

κατηφορίζοντας στο χθες  και στα παλιά…

ΞΕΝΕ !...                                                                              

Ξένε!... Είναι η βραδιά γλυκιά, τόσο γλυκιά!...

Μπορείς να πας να κοιμηθείς κι εσύ μικρέ σπουργίτη

Φρόντισ’ ο Πλάστης για τ’ αδέσποτα πουλιά

να ’χουνε στέγη τη χρυσή αστροφεγγιά

κάτω της να πλαγιάσουνε μια και δε έχουν σπίτι!...

Ξένε!...Είναι πλατύς ο ουρανός!...…

 ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ 

Στο κάλεσμα της προσευχής

σε μιας σταλαγματιά βροχής

που τρέμισε,  Σε είδα

να φέγγεις ηλιαχτίδα

σ ανθάκι που καρπεί

σε νιόβγαλτο βλαστάρι,

και μέσ’ στης αστραπής

τη πλατινένια χάρη

να σπας εν’ αγκωνάρι…

Ο ΜΑΡΙΑΣ

Μια χαραμάδα σε μια πόρτα σκουριασμένη

άφηνε τόπο να περάσει λίγο φως,

σε ένα Τολ γεμάτο μούχλα π’ αναδένει

σάπιο αέρα!... Ένας κούφιος στοχασμός

επάνω γέρνει

σε μιαν ελπίδα απ’ το καιρό σακατεμένη,

νόστος κρυφός!…

Έξω περνούσε πάλι ο ίδιος στρατιώτης

βωμολοχώντας, ένα άγριο σκυλί

μες στο σκοτάδι π’ αλυχτούσε, ’νας προδότης

που μας βασάνιζε με μίσος και χολή

Ισκαριώτης

για…

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΕΡΙ                        

Κεριού φλογίτσα που ριγάς και σιγοβλεφαρίζεις

που βρήκες αναπνιά και καις και τις σκιές σαλεύεις

ξεντύνοντας τη σκοτεινιά γύρω απ’ το μανουάλι;

-Πήρα απ’ το χτυποκάρδι σου το λαγοφοβισμένο

το πρώτο σιγοσάλεμα κι άναψα την ελπίδα,

μια χαραμάδα φωτερή να μπάσω μέσα ήλιο

για να ξεπλέξω το μουντό μαντήλι της ματιάς σου!

Κεριού φλογίτσα που ριγάς, χρυσόφωτη…

 ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΙΔΕΡΟΠΕΤΡΑ                     

Καρδιά μου σιδερόπετρα του βράχου απομεινάρι,

πως γίνεται και όπου πας

την ανθρωπιά ποδοπατάς;

Πως το μπορείς, πως στο βαστάς στα κρύα του Γενάρη

να βλέπεις στη βρεγμένη γη

μπροστά σου να ψυχορραγεί

τρέμοντας σαν κλαράκι ελιάς ’να ξένο παλικάρι; 

-Ρε φίλε αϊ παράτα με 

να μη μου τα χαλάς!

Ζει το δικό του όνειρο

τ’ αγόρι το…

 Με το αγέρι σε φωνάζω

Με το αγέρι σε φωνάζω

που μπρος στη πόρτα μου περνά

κι όπως πικρά αναστενάζω

αντιλαλούνε τη φωνή μου

κάμποι ραχούλες και βουνά

                       R

Γύρνα κοντά μου στο λέω πάλι

κι άλικο ρόδο στο προσκεφάλι

θα σ’ έχω και θα σου κεντώ

γλυκιά μου ανάσα μου με χάδια

ώρες ατέλειωτες και βράδια

όπως και πρώτα για θυμήσου

με χίλια φιλιά το…

Κουπλέ

Στα πρέπει εναντιώθηκα

που, καθορίζουν νόμοι

τις τύψεις ξεφορτώθηκα

μαζί , με τα συγγνώμη

και, αποδίδω σεβασμό

μονάχα, στην καρδιά μου

αφού, όπου έκανα καλό…

ΜΑ ΤΟ ΘΕΟ

Θαλασσοπούλι αγαπημένη

στου πέλαου ήρθες τα βαθιά

νωρίς ακόμα

γλυκό και άλικο μου στόμα

μες στ’ αφροκύματα να λούσεις   

τα μεταξένια σου μαλλιά

                  R

Μα το Θεό και μα τον Άγιο,

στη μοναξιά του πρωινού

των οματιών σου το γαλάζιο

που μου ξετρέλανε το νου

φέγγει στο χρώμα τ’…

Αγάπησα αυτόν τον τόπο, τα Καλάβρυτα, τα δικά μου Καλάβρυτα, αγάπησα τα δρομάκια που περπάτησα όταν ήμουν παιδί. Τα περβόλια, τα Σπίτια με τις αυλές. Τον αέρα που ανέπνευσα.

Τα γύρω βουνά τα λαγκάδια. Τ’ αηδόνια που κρυβόσαντε στις φροξυλιές κι τραγουδούσαν τον καημό τους. Το βαθύ πράσινο των δέντρων.

Τι το ωραιότερο να ήταν και η ψυχή μας, τόσο ωραία όσο ήταν και η φύση μας τότε;

Ήταν έτσι; Δεν ξέρω!

Πως είναι τα Καλάβρυτα σήμερα; Μήπως ξεχείλωσαν;

Εκείνο…