Σεπτέμβριος 2012 Καταχωρίσεις ιστολογίου (33)

ΤΟ ΔΕΚΑΤΡΙΑ

Το δεκατρία όλοι το ’χουν γρουσουζιά

και τ' αποφεύγουν από φόβο μες στη ζήση,

όμως εγώ στις δεκατρείς κάποια βραδιά

βρήκα τα μάτια που τρελά ΄χω αγαπήσει                                            

                       R                               

Δεν…

           ΣΤΟ ΒΑΓΓΕΛΗ MΑΣ             

Βαγγέλη μου ατίθασο και σβέλτο αγριμάκι

τα λόγια ετούτα γράφοντας θα σου τα αφιερώσω

γιατί έγινες για μένανε χαρά μου και μεράκι

και με ευχή, από καρδιά δώρο θα σου τα δώσω.

Σαν με κοιτάς στα μάτια σου κοιτώ τον εαυτό μου…

ΣΤΕΡΝΟ ΦΙΛΙ

Της ανάσας σου το ρίγος και το χάδι

μες εκείνο το φιλί σου το βαθύ          

όταν έφευγες μακριά μου ψες το βράδυ

μου χαράξαν ανεξίτηλο σημάδι,

μιας αγάπης που για πάντα χει χαθεί!...

Έφυγες!…

σαν να ’σουν…

ΣΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ

Παιδιά παιδιών μου ανέγγιχτα

κι αμύριστα λουλούδια

το δάκρυ σας ροδόνερο,

σταλαγματιές με μέλι

που παίρνουνε μυροδροσιά

και νίβονται οι Αγγέλοι

λαλώντας στις φωνούλες σας

τα άγια τους τραγούδια,…

         Ο “ΚΑΟΥΝΑΚΟΣ” ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ

Ένα κουκλάκι στα χεράκια σου θωρώ

να τα αγκαλιάζεις διαλεγμένο σου παιγνίδι

που κι αν φτωχούλικο μικρό και φαλακρό

είναι για σένα ’να μονάκριβο στολίδι.

Αν κι είναι άψυχα τα μάτια του γελούν

ανοιγοκλείνοντας με…

ΘΥΜΗΣΟΥ !...

Θυμήσου,                 

της πιο μεγάλης της στιγμής σου

το στεναγμό,

όταν επήρα το φιλί σου

σ΄ ένα λυγμό,

Θυμήσου,

αυτά που δεν μπορεί να σβήσει

ένας καιρός

που στις καρδιές μας…

ΗΤΑΝ ’ΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ    

-Ήταν να μικρό χωριό,

μακριά μικρή Μαριώ,

στου βουνού την άγρια φύση

που στα κάτασπρα του σπίτια 

τις φωλιές τους είχαν χτίσει

περιστέρια και σπουργίτια  

Είχε δέντρα ξακουστά

έλατα ξεχωριστά

που ανάμεσα τους μια

πρόβαλε μικρή εκκλησιά

πάντοτε ασβεστωμένη

μ’ αγιοκλήματα…

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ                       41

Γράμματα μ έμαθε η ζωή

γνώση η κοινωνία

και κάθισα και σπούδασα

στου δρόμου τα θρανία

Αυτή μου τη ταυτότητα

σου δείχνω να γνωρίσεις

ποιος είμαι που στο πλάι του

σε…

ΕΠΑΙΞΑ ΚΙ ΕΧΑΣΑ                                   

Δεν υπολόγισα τι κρύβαν τα χαρτιά σου

κι ’πόνταρα χωρίς να το σκεφτώ

στην άδεια από αισθήματα καρδιά σου

που μ’ έκανε σκληρά να πληγωθώ!…

                            R…

ΕΙΔΕ ΚΑΝΕΙΣ;

Είδε κανείς λαβωματιά

που αίμα να μη στάζει

πόρτα’ ανοιχτή στη παγωνιά

και κρύο να μη μπάζει;

Πες μου, γιατ’ είσαι δακρυσμένη;

θέλω αυτό που σου συμβαίνει

μαζί σου να το μοιραστώ.

Γράμμα μη…

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΑΝΕ

Μες στο σκοτάδι

γλυκά σαν χάδι

ήρθαν δυο μάτια σαν αστέρια φωτεινά

και μ’ ένα βλέμμα

δεν είναι ψέμα

ό,τι χα χάσε μου το δώσανε ξανά.

Δυο μάτια με κοιτάξανε

κρυφές χαρές μου τάξανε

και μ’ άνοιξαν να μπω

σ’ ένα κρυφό παράδεισο

στου έρωτα την άβυσσο

γι αυτό και τα’…

ΣΤΗ ΝΕΦΕΛΗ ΜΑΣ   

Ήταν Σεπτέμβρη δεκαεπτά

που η Πίστη κι η Ελπίδα

κι Αγιά Σοφιά γιορτάζανε

που ’ρθες στη γη και σ είδα

μπουμπούκι που πρωτάνοιγε     ,

στο φως αυτού του κόσμου,

μωράκι μου αγγελόφερτο

μικρέ…

O ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ                

Ένας καθρέφτης στη ψυχή μου είναι κρυμμένος

όπου τον λένε φαντασία οι πολλοί

κι όταν τυχαίνει να σε σκέφτομαι θλιμμένος

στο κρυσταλλένιο του σε βλέπω το γυαλί!

Ένας καθρέφτης π’ άλλοι λένε λογισμό

μου ζωντανεύει ό,τι θέλω να ξεχάσω.

Αχ!…Ας μπορούσα στο μεγάλο μου καημό

σε χίλια δυο κομμάτια να τον…

Η ΠΡΩΤΗ ΛΕΞΗ

Βλαστάρι, νιόβγαλτο λουλούδι,

μόλις στη γη ’ρθες αγγελούδι

κι άνοιξες τ’ άνηθα τα φτερά σου

ήταν κι ευτύχησα κοντά σου

να αισθανθώ πρώτη φορά

αυτό που λέγεται χαρά,

όταν σιγά, σε μια στιγμούλα

μια λέξη ψέλλισες: Μανούλα!..

                     *

Με τη λεξούλα που μας είπες

παραμερίζοντας τις…

ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ

Είδα το αύριο να γελά

σ ενός παιδιού το στόμα

που ήταν μωράκι άβγαλτο

μες στη ζωή ακόμα

κι είπα: Αξίζει να ’ρχεσαι

στης ζήσης σου το δείλι

να πίνεις στάλες τη χαρά

σ ενός παιδιού τα χείλη!…

Είδα σ΄ ένα μικρό…

ΤΟ ΤΑΜΑ

Σκούρο το χώμα και ογρό κι απάνω του χαλίκια

άσπρου σπασμένου μάρμαρου που γράφουν τ’ όνομα σου

κι ένας σταυρός που σάπισε παρέκει πεταμένος!...

Κρατώ στο χέρι θυμιατό σπασμένο κεραμίδι

που καίει πάνω του ο καημός λιβάνι μυρωδάτο

κι ως σου μιλώ  ένας λυγμός συνθλίβει την καρδιά μου! 

Θωρείς με; Μήπως αγροικάς το βρούχο της καρδιάς…

ΤΡΙΚΥΜΙΑ

Δεκατρείς ενός γκρίζου Οκτώβρη, Κυριακή,

πίσ’ από τη δακρυσμένη τζαμαρία

μιας Ταβέρνας,  ένα τσούρμο ναυτικοί

προς στη θάλασσα κοιτούνε μ’ αγωνία!...

Στο απέραντο γαλάζιο ο βοριάς  

το λευκό πάνω στα κύματα σμιλεύει

καθώς φτάνει ένας Σίφουνας φονιάς

που στο διάβα του τα…

ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ

Αναρωτιέμαι τι ’σαι συ για με, καλή μου!...

Μήπως τ’ απρόσμενο, το ξαφνικό,

η ευτυχία και η  πιο όμορφη στιγμή μου,

χαρά, κουράγιο στ’ ανηφόρι της ζωής μου,

ή, τέλος, το καλό μου, όπως λένε, ριζικό;

Όποια και να ’σαι, καλώς ήλθες

έστω κι αν έφτασες…

ΤΡΕΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Η ζωή όταν βουλιάζει

όλα τα ονειρεμένα μας καράβια,

μπρος στη πλώρη τους ποντίζει

της πραγματικότητας τα βράχια.

Όταν, όμως, βάζει ρότα

στα φανταστικά νησιά της τρέλας,

το σκαρί της Καραβέλας

πάντα φτάνει

με τα πανιά της φουσκωμένα

στο ηλιόλουστο και ποθητό λιμάνι

με τον άνεμο να τραγουδά…

ΚΡΗΤΗ ΑΦΕΝΤΡΑ                                 

Κρήτη Αφέντρα, Μάννα μου, Ανάσα μου κι Αγέρα,

που σε φορώ χρυσό σταυρό στο στήθος νύχτα-μέρα

ξενητοπούλι όταν ΄ρθω, ένα λυγμό μου πνίγω

σαν την ανάσα σου αγρικώ και δε μπορώ να φύγω!... 

Λεβεντογέννα, του σεβντά και της μερακλοσύνης 

στα λίγα που σου δάνεισαν έχεις πολλά να δίνεις. 

Τα γκέμια τ’ ονείρου κρατάς του…