Το ιστολόγιο του Σκαρβελάκης Νίκος -- Ιούνιος 2013 Αρχείο (6)

Αύριο πάλι, ξανά τα ίδια

Δουλεια, βιτρίνες με στολίδια,

Επιταγές, υποχρεώσεις,

Άσε με φίλε μου!. Μη με σκοτώσεις!..

Στην μοναξιά μου, δίνω το χέρι

Γιατί με αγαπά πολύ,

Κι αν θες κι εσύ και σ ενδιαφέρει,

Αγάπησε με πιο πολύ!..

Σήμερα έχω μελαγχολίες,

Δεν θέλω έρωτες, ούτε φιλίες,

Και το τσιγάρο δεν το κόβω,

Δεν έχω ομπίες, ούτε φόβο!..

Στην μοναξιά μου, δίνω το…

Χθες βράδυ ήρθαν κάποιοι φίλοι

Μου θύμισαν το παρελθόν,

Κι εγώ σε φίλησα στα χείλη

Να ξαναζήσω το παρόν!.

Αχ, Αμαλία,….αχ  Αμαλία,…

Λουλούδια δεν φυτρώνουνε  στην άμμο,

Θα ρθεί το κύμα στην παραλία,

Και θα σου σβύσει, το γιο τε άμο!..

Οι αναμνήσεις με σκοτώνουν,

Δεν θα γλυτώσω τελικά,

Ήσουν αντίδοτο του πόνου,

Μα ήλθες-φεύγεις βιαστικά!..

Αχ, Αμαλία,….αχ …

Σημάδι Θείο να μου λες πως μ αγαπάς,

Να με φιλάς, να με κοιτάς στα μάτια

Μες την καρδιά μου λόγια αγάπης να σκορπάς,

Και μες τα χείλη σου να γίνομαι κομμάτια.

Σημάδι Θείο,,

Εμείς οι δύο

Γίναμε ένα με της νύκτας τον καπνό,

Σκοπιά φυλάμε

Και ξενυκτάμε,

Στου έρωτα το τραίνο, το νυκτερινό!...

Σημάδι Θείο να  σου λέω σ αγαπώ,

Να σε ρωτώ, αν μ αγαπάς λιγάκι,

Να είμαι στάχτη , σαν την πόρτα…

Ανάποδες στροφές, πήρα απόψε

Κι είπα καρδιά μου φύγε μακριά

Τα συναισθήματα , μαχαίρι κόψε

Αφού δεν έχεις ανταπόκριση καμμιά

Θα μετανοιώσεις

Θα μετανοιώσεις,

Όταν θα δεις

Πως δεν μπορείς

Ξανά να ρθεις,  να με πληγώσεις

Θα με κοιτάζεις

Θ αναστενάζεις

Πούμαι χρυσός,

Μα είπα SOS

Γιατί ναι κρίμα,  να με σκοτώσεις

Με την φωτιά με καις κι εγω γελάω

Γιατι σε…

Ταρζάν στου έρωτα την ζούγκλα

Φθηνές αγάπες,  όλο πληγές,

Μα ξάφνου γνώρισα μια κούκλα

Είν Ελληνίδα, μα της λέω σ όλα γιες!..

Το τελευταίο της αμόρε λέγαν Μάϊκ

Και δεν πιστεύει πως την έχω τώρα εγώ,

Το  Facebook, φουλάρισε με Like

Μα στο κορμί της, έχει εμένα οδηγό!..

Μέσα στην νύκτα τριγυρνούσα

Με γκομενάκια, της μιας βραδιάς,

Στα μπαρ τις όμορφες φιλούσα

Όμως δεν άκουγα τους κτύπους της…

Φιλάς τα χείλη του δικού σου

Μα εμένα νε κοιτάς,

Δίκοπο μαχαίρι ο νους σου

Που πισώπλατα κρατάς!

Ψηλά σηκώνεις το ποτήρι

Και ψελίζεις ένα γεια

Όταν φέρνω μες τα χείλη

Τον καυμό γουλιά-γουλιά!

Είναι ο έρωτας ένας τροχονόμος

Που κάνει  βάρδια κάθε τόσο

Κι εγώ παράνομος και θέλω να γλυτώσω

Από τα χείλη σου τα παθιασμένα!

Ο νόμος πάντοτε , θα είναι νόμος

Κι αν είναι όμορφα τα…