ΒΡΗΚΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
1
Βρήκα στο δρόμο ένα πουλί κι έσκυψα και το πήρα
γιατί έμοιαζε η μοίρα του με τη δική μου μοίρα!...
Έσκυψα και το ζέστανα με την αναπνοή μου
κι επάνω του απόθεσα μ’ αγάπη το φιλί μου
R
Ψυχούλα μου,
του μίλησα μη τρέμεις μη φοβάσαι
γιατί χω μια ζεστή…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 13 Φεβρουάριος 2013 στις 8:58 — Χωρίς σχόλια
ΒΡΗΚΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
1
Βρήκα στο δρόμο ένα πουλί κι έσκυψα και το πήρα
γιατί έμοιαζε η μοίρα του με τη δική μου μοίρα!...
Έσκυψα και το ζέστανα με την αναπνοή μου
κι επάνω του απόθεσα μ’ αγάπη το φιλί μου
R
Ψυχούλα μου,
του μίλησα μη τρέμεις μη φοβάσαι
γιατί χω μια ζεστή…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 13 Φεβρουάριος 2013 στις 8:40 — Χωρίς σχόλια
ΤΟ ΠΟΚΕΡ
1
Τι έκρυβες μπαμπέσα στα χαρτιά σου
ήταν αδύνατο ποτέ να φανταστώ
σαν έκανε παιγνίδι η αγκαλιά σου
σε ένα πόκερ που ήτανε στητό…!
R
Έπαιξα, έχασα και τώρα θα πληρώνω
την μπλόφα σου με δάκρυα στεναγμούς
για μια ολόκληρη ζωή και θα ΄χω μόνο
για ρέστα μου, νταλγκάδες και…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2013 στις 18:30 — Χωρίς σχόλια
ΔΙΧΩΣ ΕΣΕΝΑ Η ΖΩΗ
1
Δίχως εσένα η ζωή μου είναι άδεια
σαν ουρανός χωρίς αστέρια και φεγγάρια
γεμάτος γκρίζα συννεφιά
που φέρνει την απελπισιά
και κάθε μέρα τη καρδιά μου φαρμακώνει
μ’ ένα μαχαίρι κοφτερό που με ματώνει.
R
Έλα γλυκιά μου!...
Γύρνα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2013 στις 18:30 — Χωρίς σχόλια
Ι
Τα μάτια σου ζωγράφισαν δυο ξελογιάστρες Μοίρες
γι΄ αυτό από το βλέμμα τους τα μαγικά τους πήρες
και ξετρελαίνεις το μυαλό
όποιου σε δει κυρά μου
γι αυτό μ’ αποκαλούν τρελό
όλοι στη γειτονιά μου.
R
Μάγισσα μου σ’ αγαπώ
μ’ έδεσες στα μαγικά σου
πως αλλιώς να σου το πω
σκλάβος έγινα κοντά…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2013 στις 18:00 — Χωρίς σχόλια
ΔΡΥΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΕΤΟΣ
Ένας αητός χρυσόφτερος, που ’ρθε να ξαποστάσει
στο αψηλότερο κλωνί ενός δεντριού που στέκει
ορόσημο γης κι ουρανού, απλώνει τα φτερά του
στα δαντελένια φύλλα του κι όπως το αγκαλιάζει
του λέει κειο π’ από καιρό βαθιά τον βασανίζει:
-Δρακόδεντρο συμπάθα με όπου θα σε ρωτήσω
πώς έφτασες δω στα ψηλά πλάι μου να ριζώσεις
που το μυαλό βυθίζεται στου ίλιγγου τη ζάλη;
Μολόγα μου το μυστικό γιατί αν κι αετίσιος
ο…
Προστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 21 Ιανουάριος 2013 στις 11:30 — Χωρίς σχόλια
ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟ !
1
Βρήκα στο δρόμο ένα πουλί
κι έσκυψα και το πήρα
γιατί έμοιαζε η μοίρα του
με τη δική μου μοίρα!…
Μικρούλι μου, του μίλησα με μάτια δακρυσμένα
ζεστάσου μες στα χέρια μου κι ας είναι παγωμένα
2
Πείρα απ το δρόμο ένα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 15 Δεκέμβριος 2012 στις 7:30 — Χωρίς σχόλια
ΤΟ ΠΟΚΕΡ
1
Τι έκρυβες μπαμπέσα στα χαρτιά σου
ήταν αδύνατο ποτέ να φανταστώ
σαν έκανε παιγνίδι η αγκαλά σου
σε ένα πόκερ που ήτανε στητό…!
R
Έπαιξα, έχασα και τώρα θα πληρώνω
τη μπλόφα σου με δάκρυα στεναγμούς
για μια ολόκληρη ζωή και θα χω μόνο
για ρέστα μου, νταλγκάδες…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 15 Δεκέμβριος 2012 στις 7:30 — Χωρίς σχόλια
ΔΙΧΩΣ ΕΣΕΝΑ ΗΖΩΗ
1
Δίχως εσένα η ζωή μου είναι άδεια
μοιάζει ουρανός χωρίς αστέρια και φεγγάρια
γεμάτος γκρίζα συννεφιά
που φέρνει θλίψη συντροφιά
και κάθε μέρα την καρδιά μου φαρμακώνει
σαν ένα μαχαίρι κοφτερό που με…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 1 Δεκέμβριος 2012 στις 16:00 — Χωρίς σχόλια
ΞΕΧΑΣΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ.
1
Ξέχασε ο Βοριάς που πάει
και ζαβός παραπατάει
κάνοντας στροφές και κύκλους
γύρω του, με συννεφιές
με βροντές και αστραπές
και στα μέσα του χειμώνα
ξαμολιέται σε Κυκλώνα
R
Δέστε όμως τι συμβαίνει σ’ ένα απάνεμο τσαρδί:
Δυο τρεις φίλοι μονιασμένοι
της…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 1 Δεκέμβριος 2012 στις 11:00 — Χωρίς σχόλια
ΞΕΧΑΣΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ.
1
Ξέχασε ο Βοριάς που πάει
κι άρχισε να κάνει κύκλους
γύρω απ’ τον εαυτό του
και με λύσσα βλαστημάει
το Νοτιά τον αδελφό του
που τον βλέπει και γελά
λέγοντας του: Πας καλά…!
R
Μα εγώ κι οι τρεις μου φίλοι
σ’ ένα απάνεμο τσαρδί
με μοσχόβολο δαδί
καίγοντας ’να Ναργιλέ
τραγουδάμε…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2012 στις 11:30 — Χωρίς σχόλια
Ελλάδα μου ηλιογέννητη ευλογημένη χώρα,
ξανάρθαν οι βέβηλοι
κι έσκυψαν πάνω σου, σαν Στυμφαλίδες,
σπαράζοντάς σε για μια ακόμη φορά.
Οι ίδιοι εκείνοι που στην ιστορική σου διαδρομή
Σε πλήγωσαν, Σε ατίμασαν, Σ’ αντέγραψαν, Σε δολοφόνησαν,
Σου έδωσαν ψεύτικο όνομα!... Όμως λησμόνησαν κάτι…
Το Απολλώνιο φως της ζωής και δύναμης σου!
Ξανάρθαν οι ορθές των Ούννων οι ίδιοι εκείνοι
που προσπάθησαν για χιλιάδες χρόνια
να…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 13 Νοέμβριος 2012 στις 7:30 — Χωρίς σχόλια
ΜΙΑ ΦΟΡΑ…!
Μια φορά κι έναν καιρό
μου ΄παν και σας ιστορώ
τραγουδούσαν τα πουλιά
με ανθρώπινη λαλιά!
Σάλπιζαν τον ερχομό της μέρας
και στους ήχους μιας φλογέρας
ένας έρωτας βοσκός
ανταπάνταγε κι αυτός,
και στο δειλινό, σαν πάλι
ένας ήλιος σαν…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 29 Οκτώβριος 2012 στις 11:00 — Χωρίς σχόλια
ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ
Αναρωτιέμαι, ποια ’σαι συ/ που ’ρθες καλή μου
έτσι απρόσμενα σαν φως στη σκοτεινιά
να δώσεις νόημα στην άχαρη ζωή μου
εκεί που ζούσα μοναχός στην ερημιά...!
Όποια κι αν είσαι! Εσύ για μένα
θα το φωνάξω, θα το πω:
τα μάτια σου τα ζαφειρένια
όσο θα ζω θα τ’ αγαπώ!....
Μοίρα καλόγνωμη μην είσαι που ένα βράδυ
ήρθες να μείνεις στο πλευρό μου οριστικά,
μια ηλιαχτίδα στης ζωής μου το…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 28 Οκτώβριος 2012 στις 8:54 — Χωρίς σχόλια
ΛΙΓΝΟ ΚΟΡΜΑΚΙ
Λιγνό κορμάκι π’ άπλωσες
στον ήλιο να στεγνώσουν
τ’ άνηθα φυλλαράκια σου
λουλούδια να ματώσουν,
πες μου που βρήκες δύναμη
την πέτρα να μεριάσεις
σε δυο κομμάτια κι άνοιξες
δρομάκι να περάσεις
να ’ρθεις φλογίτσα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 14 Οκτώβριος 2012 στις 19:00 — Χωρίς σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ στις 14 Οκτώβριος 2012 στις 6:55 — Χωρίς σχόλια
© 2022 Created by AEPI SA.
Με την υποστήριξη του