ΚΑΤΙ ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΙΩΝ..

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ΚΑΤΙ ... ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΙΩΝ

στ' αμπάρια των γκαζάδικων κάτι μορφές αγίων
από καμβά ξεπήδησαν ομηρικών τοπίων
απ' του Αιόλου τους ασκούς αέρηδες που 'φύγαν
σταυραετοί ωκεανών που γυρισμό δεν είδαν

στ' αμπάρια των γκαζάδικων κάτι ζωές χαμένες
μες στα σαράντα κύματα μ' αλμύρα σκαλισμένες
μονομαχούν καλπάζοντας στη λύσσα του τυφώνα
τις άγκυρες στα στήθια τους τάζουν στον Ποσειδώνα

R. στ' αμπάρια των γκαζάδικων , ακούς βίους καταδίκων
ξεπλένουνε τα κρίματα φορτίων χρόνων άδικων
μα σαν βρεθούν στη ράχη αγγέλων και τεράτων
γίνονται μικροί θεοί κι αγίασμα υδάτων

στ' αμπάρια των γκαζάδικων στ΄ατέλειωτα νυχτέρια
το τσούρμο στήνει αληθινά πειρατικά καρτέρια
Σαρακηνοί κατακτητές κι αυτοί σαν Ρωβινσώνες
στις καύτρες των φουγάρων τους λικνίζονται γοργόνες

κάτι λυτρωτικές βραδιές με τους καπνούς δεμένες
πάνω σε νέγρικο σκοπό , χορεύουνε λιωμένες
και τότε βλέπουν στα νερά θεό να περπατάει
χνάρια ν' αφήνει φυλαχτά και να τους προσπερνάει