ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
μέσα απ' το χάσμα των καιρών , περνούν τσιγγάνων καραβάνια
μες τα σημάδια των πληγών , του λυτρωμού ζητούν πηγάδια
παλέψαν με εχθρών ορδές , με λεγεώνες του θανάτου
κάνανε σπίτια τις σπηλιές , και στου Καιάδα κλαιν τους τάφους
περνούν κοπάδια των αμνών , του Κύκλωπα τα βλέπει μάτι
πικρών δακρύων και λυγμών , κουκκίδες μες της γης τον χάρτη
χτυπούν το ντέφι δυνατά , στον ήλιο ν' ακουστεί η φωνή τους
κάνανε τα κορμιά σχοινιά , κι έχουν τον άνεμο μαζί τους
R. το αλάτι γίνε πάλι της γης βασιλιά και θνητέ μην αργείς
στις εφτά σου πληγές Φαραώ είπα απόψε πως θα ορκιστώ
θαύμα θα 'ναι της καινούριας αυγής
και μιάς μάνας εντολή μα κι ευχής
μα κάτι νύχτες σταματούν , στη μέση εκεί τ' άγνωστου κόσμου
ξυπόλιτοι φωτιές πατούν, φύλλα μασούν δάφνης και δυόσμου
κόβουν της γης τα σύρματα , με της καρδιάς τ' άδεια τους χέρια
την πλένουν μες στα κύματα , και τη στεγνώνουνε στ' αστέρια
R. το αλάτι γίνε πάλι της γης το νερό αθανάτου πηγής
δώδεκα μαθητών και θεών , ο χρησμός ανοιχτών ουρανών
κάνε πρώτος εσύ την αρχή
κάν' τον ήλιο για όλους να βγει
© 2023 Created by AEPI SA.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του MusicUnites.gr Forum για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του MusicUnites.gr Forum