ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΥΡΑΝΕ

[ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ]

Πες ουρανέ μου να χαρείς,

εκεί ψηλά που κατοικείς,

πες μου τι βλέπεις?

 

Βλέπω ανθρώπους που πεινούν,

πολλά παιδιά που δεν γελούν,

βλέπω κακία και ψευτιά,

και όλου του κόσμου τη βρωμιά....

 

Βλέπω ανθρώπους στα παγκάκια,

ανάπηρους στα καροτσάκια,

νιώθω αηδία και ντροπή,

μ' αυτά που γίνονται στη γη...

 

Βλέπω τον πόνο, την οργή,

ανθρώπους που είναι συνεργοί,

που δείχνουν τόση αδιαφορία,

και βγάζουνε πολύ κακία...

 

Βλέπω πολέμους σκοτωμούς,

πολλούς ανθρώπινους βωμούς,

βλέπω τα δάκρυα πολλά,

και μου σπαράζουν την καρδιά,

κάνω τα δάκρυα βροχή,

για να ξεπλένει τη ντροπή...

 

[Αρτέμης Αξαρλής]

Πάρα πολύ όμορφο.