Φιλί

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Φιλί   που  έφερνες  στα  δύο  μου  χείλη

δροσιά  και  ήσουνα , τόσο τρυφερό.

Της  προδοσίας  πως,  σε  χάραξε  η  σμίλη

και  σ’ έχει  κάνει,  σαν  το μάρμαρο  ψυχρό?

 

2

Εσύ  ζωγράφιζες   με  χρώμα  την αγάπη,

στολίδι  του έρωτα,  συναρπαστικό.

Το  άγγιγμά  σου ανυπόφορο  αγκάθι

σταλάζει  τώρα,  δηλητήριο  πικρό.

 

3

Κάθε  που  έκοβες  την  αναπνοή  μου,

 στον  οίστρο  σου  έγερνα,   ερωτικά.

Στη  ματωμένη  σήμερα  ψυχή  μου

  παράπονο  είσαι ,  σε  αναφιλητά.