ΑΝΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ...

[ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ]

ΑΝΤΕ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ!...

 

Άντε, κουράγιο ανάσα μου!..

Κρατήσου ακόμα λίγο

τελειώνει τ’ ανηφόρι σου

και πρέπει μου  να  φύγω,

 

να γίνω αγέρας και βροχή

δρόσος σ’ ανθό π’ ανοίγει

ν’ ανατριχιά η μέλισσα

πάνω μου σαν θ’ αγγίζει!

                   *

Άντε, καρδιά μου κράτησε!..

χτύπα λιγάκι ακόμα

στερνό φιλί δε μου ’δωσε

της αγαπώ το στόμα,

 

που ’ναι ’να  τριαντάφυλλο

κόκκινο του αιμάτου

π’ από καιρό με παίδευε

στο γλυκοφίλημα του!.

                   *

Άντε, κουράγιο βάσανο!..

η δύναμη σου σβήνει

κι ο στεναγμός δε θα ’χει πια

δάκρυ σταλιά να πίνει,

 

μια και θα γίνει θρύψαλα

το πήλινο κορμί μου

που θα βρεις κούπα για να πιεις

νεράκι τη ζωή μου;