ΕΙΔΕ ΚΑΝΕΙΣ;

[ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ]

ΕΙΔΕ ΚΑΝΕΙΣ;

    

Είδε κανείς λαβωματιά

που αίμα να μη στάζει

πόρτα’ ανοιχτή στη παγωνιά

και κρύο να μη μπάζει;

 

Πες μου, γιατ’ είσαι δακρυσμένη;

θέλω αυτό που σου συμβαίνει

μαζί σου να το μοιραστώ.

Γράμμα μη γίνεσαι κλειστό!…

 

                  ΙΙ

                      

Είδε κανείς ποτέ φωτιές

π ’ανάβουν να μη καίνε,

δάκρυα στα μάτια να κυλούν

κι εκείνα να μη κλαίνε;

 

Πες μου, γιατ’ είσαι δακρυσμένη;

Θέλω αυτό που σου συμβαίνει

μαζί σου να το μοιραστώ.

Γράμμα μη γίνεσαι κλειστό!…

 

                   ΙΙΙ

 

Είδε κανείς να μη φωτά

της χρυσαυγής το άστρο;

Το μαύρο γίνεται ποτέ

να πεις πως είναι άσπρο;

 

Πες μου γιατ’ είσαι δακρυσμένη;

Θέλω αυτό που σου συμβαίνει

μαζί σου να το μοιραστώ.

Γράμμα μη γίνεσαι κλειστό!…