Χάθηκαν οι ταχυδρόμοι!..

[Σκαρβελάκης Νίκος]

Πετροβολούνε τα παιδιά, για δες, τ αστέρια,

Όταν σε δουν πως με αφήνεις μοναχή,.

Και χειροπέδες μου περνούν,  στα δυο μου χέρια

Σαν περπατώ , χωρίς εσένα στην βροχή!..

 

Κράτα μου σφιχτά το χέρι,

Μάτια μου κανείς δεν ξέρει,

Γιατί πέφτει εν αστέρι,

Σαν μια αστραπή!..

Έγιναν βουνά οι δρόμοι,

Χάθηκαν οι ταχυδρόμοι,

Κι εγώ σ αγαπώ,…συγνώμη,

Που δεν στο χω πει!..

 

Ίσως δεν βλέπει ο Θεός, όταν πονάμε

Σαν μας κτυπά τ ανεμοβρόχι δυνατά,

Τρέξε μωρό μου , στην φωλίτσα μας να πάμε

Να μην ακούς, απ τους ανθρώπους ουρλιαχτά!..

 

Κράτα μου σφιχτά το χέρι,

Μάτια μου κανείς δεν ξέρει,

Γιατί πέφτει εν αστέρι,

Σαν μια αστραπή!..

Έγιναν βουνά οι δρόμοι,

Χάθηκαν οι ταχυδρόμοι,

Κι εγώ σ αγαπώ,…συγνώμη,

Που δεν στο χω πει!..

 

Κέρκυρα  16-9-13