Με ρε μινόρε στην ενάτη

[Σκαρβελάκης Νίκος]

Στα περιστέρια έχω μεγάλη αδυναμία,

Γιατί έρχονται κοντά μου όταν πίνω,

Μου γλυκαίνουν τις πληγές μου μία-μία,

Με δυο ψίχουλα αγάπης που τους δίνω!...

 

Με ρε μινόρε στην ενάτη,

Πόρτα άνοιξε στον φράχτη,

Που σ ομηρία σε κρατά,

Δεν στεριώνει η αγάπη,

Πούναι θρύψαλα και στάχτη,

Με τσιμέντα και μπετά!..

 

Κοιτώ τ αστέρια κι έχω κάποια απορία,,

Γιατί κλαίνε, όσοι δεν μας αγαπάνε,

Ίσως θέλουνε να στείλουν  εξορία,

Την αγάπη μας, κι απ το κακό τους σκάνε!..

 

Με ρε μινόρε στην ενάτη,

Πόρτα άνοιξε στον φράχτη,

Που σ ομηρία σε κρατά,

Δεν στεριώνει η αγάπη,

Πούναι θρύψαλα και στάχτη,

Με τσιμέντα και μπετά!..

 

 

 

Κέρκυρα  30-10-13

 

(Μελοποιημένο από Μίλτο Σελλά)