ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΕΡΙ
Κεριού φλογίτσα που ριγάς και σιγοβλεφαρίζεις
που βρήκες αναπνιά και καις και τις σκιές σαλεύεις
ξεντύνοντας τη σκοτεινιά γύρω απ’ το μανουάλι;
-Πήρα απ’ το χτυποκάρδι σου το λαγοφοβισμένο
το πρώτο σιγοσάλεμα κι άναψα την ελπίδα,
μια χαραμάδα φωτερή να μπάσω μέσα ήλιο
για να ξεπλέξω το μουντό μαντήλι της ματιάς σου!
Κεριού φλογίτσα που ριγάς, χρυσόφωτη κλωστίτσα,
που ’ρθες στα μάτια μ’ απαλό χάδι να σελαγίσεις
ποιο χέρι σου ’δωσε ζωής ανάσα, και σαλεύεις;
-Θωρείς Εκείνη τη γλυκιά τη κρινοδαχτυλούσα,
που ’χει λυγίσει το κορμί μπροστά στο εικονοστάσι;
Έριξε κέρμα ’να φιλί σε τούτη τη σχισμάδα
να σ’ αγοράσει δυο στιγμές του χρόνου πριν τελέψει!...
Κεριού φλογίτσα κράτησε!... Μη σβήσεις!... Μη αποκάμεις!…
Το κεχριμπάρι σου κορμί μη λιώσεις και μ’ αφήσεις
μονάχο μου στη σκοτεινιά γιατί με σκιάζει ο ίσκιος!…
-Θωρείς Εκείνον που πονά τον παραπονεμένο
που γέρνει σαν κλαράκι ελιάς που τσάκισε το αγέρι;
Μου ’δωσε δάκρυ και φωτώ κι ανάσα και σαλεύω!..
Κλείσε Τον μες στα μάτια σου κι ο φόβος θ’ αλαργέψει!…
© 2023 Created by AEPI SA.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του MusicUnites.gr Forum για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του MusicUnites.gr Forum