Αχ Μαράκι αστεράκι

[Διαμαντής Παππάς]

Ποτέ δεν είχανε οι νύχτες τόση χάρη
ποτέ δεν είχε τόση λάμψη ο ουρανός
εκεί που νόμιζα πως είχα το φεγγάρι
έγινες Θεέ μου ένας ήλιος φωτεινός.

Ρ
Αχ Μαράκι αστεράκι μου Μαρία
της ζωής μου κατευθύνεις την πορεία
και οι Μάγοι θα γονάτιζαν μπροστά σου
μαγεμένοι απ’ την μαγεία του έρωτά σου.

Σου πάει εσένα ο χρυσός
η σμύρνα το λιβάνι
του κόσμου όλα τα καλά
που ο νους μου δε τα βάνει.


Καθένας έχει την δική του ιστορία
για μένα τίποτα δεν γράφτηκε ποτέ
καλά που ήρθες μες το δρόμο μου Μαρία
μες τον χειμώνα ανοιξιάτικε ανθέ.

Ρ
Αχ Μαράκι αστεράκι μου Μαρία
της ζωής μου κατευθύνεις την πορεία
και οι Μάγοι θα γονάτιζαν μπροστά σου
μαγεμένοι απ’ την μαγεία του έρωτά σου.

Σου πάει εσένα ο χρυσός
η σμύρνα το λιβάνι
του κόσμου όλα τα καλά
που ο νους μου δε τα βάνει.