O AETOΣ..

[ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ]

 

Ψυχορραγεί ο αετός,
κλαίνε τα νυχτοπούλια,
σκοτείνιασε ο ουρανός,
χάθηκε και η πούλια ...

Λαβώθηκε ο αετός,
με του έρωτα τα βέλη,
μια αετίνα αγάπησε,
μα`κείνη δεν τον θέλει ...

Τον ερωτάει το βουνό,
γιατί `ναι λαβωμένος,
κι αυτός του αποκρίθηκε,
πως είν` ερωτευμένος ...

Δακρύζει τότε το βουνό,
κουνάει το κεφάλι,
σαν τούτη τη λαβωματιά,
αχ , δεν υπάρχει άλλη ...

"Αετέ πουλί περήφανο
του λέει, θα το τολμήσω,
και την χρυσαετίνα σου
θα στην εφέρω πίσω" ...