Σκιές

[Mallios Stavros]

Θυμάμαι εκείνο το απόγευμα
Ο κόσμος περπατούσε ανέκφραστος γύρο μου
Ψάχνοντας να βρει σε κάποια βιτρίνα όλα αυτά που ζητούσε
Στεκόμουν αμήχανα στη μέση της αγοράς και
βάζοντας το χέρι στην τσέπη μου έσυρα έξω το τηλέφωνο μου
από συνήθεια κάλεσα τον αριθμό ενός φίλου που πια δεν υπάρχει
και τότε θυμήθηκα πως..
έψαχνε και εκείνος σε κάποια αγορά σε κάποια πόλη
σε κάποια βιτρίνα να αγοράσει όλα αυτά που του έλειπαν

Αξιοπρέπεια - Ευτυχία

Καμιά φορά σκέφτομαι ακόμη εκείνους τους ανθρώπους
Που περπατούσαν σ’ εκείνη την αγορά
ψάχνοντας να βρουν όλα αυτά που ζητούσαν
Αραγε βρήκαν ευτυχία αξιοπρέπεια
Στις βιτρίνες εκείνης της άγευστης πόλης

Στις σκιές αν ζεις...