ΤΡΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ( Αφιερωμένο σ' όσους χάσαν κάτι, που αγαπήσαν πολύ.)

[ΠΑΠΠΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ]

Ένα δάκρυ στην καρδιά μου κράτησα για σένα
και σε κοίταξα στα μάτια για στερνή φορά.
Κι όπως έφευγε το τρένο χέρια παγωμένα
σου ανέμισαν μαντήλι, σού 'στειλαν φιλιά.

Ζούσα με του γυρισμού σου τις κρυφές ελπίδες,
ξαγρυπνούσες στην καρδιά μου, σα μικρός θεός
μα το φυλαγμένο δάκρυ, που ποτέ δεν είδες
πάγωσε στην προσμονή σου κι έγινε καημός.


Τρένα που 'ρχονται και πάνε, τρένα που δε σταματάνε,
τρένα σ' όλα τα όνειρά μου να σε φέρνουνε κοντά μου.
Τρένα που 'ρχονται και πάνε, τρένα που δε σταματάνε,
τρένα σ' όλα τα όνειρά μου, αχ να σέ 'φερναν κοντά μου.


Ένα δάκρυ στην καρδιά μου κράτησα για σένα
πίστευα πως ήταν ψέμα και θα ξαναρθείς.
Κι όπως έφευγε το τρένο χέρια απλωμένα
σου 'γνεφαν "καλό ταξίδι" μέχρι να χαθείς.

Ούτε μια στιγμή 'χα πάψει να σε περιμένω
ώσπου μού 'πανε πως βρήκες άλλη αγκαλιά.
Στης αγάπης το ταξίδι έχασα το τρένο
και περίσσεψε το δάκρυ, που 'χα στην καρδιά.


Τρένα που 'ρχονται και πάνε, τρένα...............

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Βασίλης Παππάς