Σχόλια του/της NIKOS ZOUDIARIS

Καλημέρα, εκλεκτοί μου φίλοι.
Από την χθεσινή μας συνεδρία στην ΑΕΠΙ, έφυγα γεμάτος ανάμεικτες σκέψεις. Αισιόδοξος γιατί κάθε φορά που συναντιόμαστε, η άγνοιά μου μικραίνει και προβληματισμένος, καθώς νιώθω απροστάτευτος μπροστά στις αφόρητα χαοτικές συνθήκες που επικρατούν στο διαδυκτιακό σύμπαν.
Με τις αμοιβές μας πια σε ελεύθερη πτώση, εξ αιτίας κυρίως της ιντερνετικής διαρροής τους, πολύ φοβάμαι πως αυτές τις μέρες βρίσκομαι στίς μείξεις της τελευταίας μου δουλειάς, αφού είμαι σίγουρος οτι δε θα ξαναμπορέσω να μπω σε ανάλογα κόστη παραγωγής. Άρα, δε θα ξαναμπώ σε παραγωγή, μιας και γοητεύομαι, συναρπάζομαι κι εμπνέομαι μόνο από φυσικούς ήχους- που παράγουν τα άγια χέρια των καταπληκτικών μουσικών που είχα την τύχη να γνωρίσω-, πράγμα που κοστίζει πολύ σε ώρες stoudio κι αμοιβες, άμα επιδιώκει κανείς έναν ήχο κι απαιτεί τα καλύτερα παιξίματα.
Χρηματοδοτώντας κι εκδίδοντας μόνος μου τις δουλείες μου από το 2005, χωρίς καν την επιστροφή του κεφάλαιου, πως να αντέξω για παρακάτω. Είμαι ήδη καταχρεωμένος.
Αν δεν πληροφορηθούν, ή δεν κατανοήσουν οι "χρήστες" των τραγουδιών μας στο internet, τι μας συμβαίνει άθελά τους κι εξ αιτίας της αγάπης τους, ένα έχω να πω: Ευτυχώς που πρόλαβα να σπουδάσω την κόρη μου! Ευγνωμονώ δε γι' αυτό, όσους εκ των χρηστών υφίστανται ως αγοραστές και πάντα θα αγαπώ εκείνους, που ήθελαν και δεν μπορούσαν.
Με αυτή την αίσθηση κι ένα χαμόγελο για την παρέα που κάναμε ενόσω έγραφα αυτό το κείμενο, ξεκινάω για το stoudio. Για έναν από τους τελευταίους καφέδες εκεί ως συνθέτης, γιατί προβλέπω - αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση -, σύντομα θα τους επισκέπτομαι σκέτα...Ως φίλος.