Σελίδα του/της NEKTARIOS

Οι χαραυγές των γκρίζων πρωινών,

θολές εικόνες σε παμπάλαιη κορνίζα.

Νότες σκιές σκοπών αλλοτινών

και τα δυό δάχτυλα γυμνά μέσα στην πρίζα.



Τις Κυριακές χλομιάζει η ανατολή,

θλιμμένοι στίχοι, στου εσπρέσσο το φλιτζάνι.

Ώρες στοιχειά, ματώνουν το φιλί,

το τάμα ψάχνουνε, σαν άγιοι ζητιάνοι.



Τα δειλινά τα’αγόγγυστου λυγμού,

εκεί που γίνονται τα όνειρα φενάκη,

σκέψη τρελή, πουτάνα του συρμού,

σερβίρει θάνατο με δόσεις, σε… Συνέχεια

Χιλιάδες αζήτητα πτώματα,

μακριά από εξουσίες, κυκλώματα.

Νεκροί; Ζωντανοί; Και ποιος νοιάζεται;

ο τόπος «σωτήρες» χρειάζεται.



Απόντες σοφών συζητήσεων,

σε πάνελ δελτίων ειδήσεων,

δεν έχουν κονέξια και βύσματα,

μα ούτε στο κόμμα ερείσματα.



Αμέτοχοι των αποφάσεων,

καλόπιστοι δέκτες συστάσεων,

απλοί ψηφοφόροι αναλώσιμοι,

υπήκοοι ανακυκλώσιμοι.



Οδός «Ανωνύμου του Έλληνος»!

Φτηνός ο οδοστάτης, νικέλινος.

Δεν… Συνέχεια