Μια ανάμνηση γλυκιά...

Άνοιξα τα μάτια, ήσουν μπροστά μου
πάλι επισκέπτης στ' όνειρά μου..

Όπου κι αν πάω, μ' ακολουθάς
πιστός υπηρέτης, σαν την σκιά..

Όσο κι κρύβομαι, εσύ με βρίσκεις
σαν στρατιώτης, δεν εγκαταλείπεις..

Μα όλα είναι στ' όνειρο και στο μυαλό
δεν υπάρχεις κοντά μου, είσαι απών..

''Σαν το χώμα είμαι, που ζητώ την βροχή
την ανάγκη μου έχεις κι εσύ μην τ' αρνηθείς.
Σαν τον αγέρα δίπλα σου γυρίζω να βρεθώ
λίγο για να σ' αγγίξω κι ύστερα ας χαθώ..''

Πριν ναυαγίσω μου έδινες, το χέρι να σωθώ
φώτιζες για μένα αστέρι μου λαμπρό ..

Κι εγώ τώρα θα φύγω, θα εξαφανιστώ
θα χάσεις τα ίχνη μου και θα σβηστώ..

Όπως τελειώνει τ' όνειρο μου, κάθε πρωινό
έτσι θα τελειώσω, για να σ' εκδικηθώ..

Θα μείνω μόνο μια ανάμνηση γλυκιά
έτσι να με θυμάσαι, μόνος για να πονάς.