Καλημέρα εκλεκτοί μου φίλοι...

[Μαίρη Φασουλάκη]

Στις 12 Δεκέμβριος 2009 και ώρα 15:17, ο/η ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ είπε...

Καλημέρα, εκλεκτοί μου φίλοι.

Από την χθεσινή μας συνεδρία στην ΑΕΠΙ, έφυγα γεμάτος ανάμεικτες σκέψεις. Αισιόδοξος γιατί κάθε φορά που συναντιόμαστε, η άγνοιά μου μικραίνει και προβληματισμένος, καθώς νιώθω απροστάτευτος μπροστά στις αφόρητα χαοτικές συνθήκες που επικρατούν στο διαδυκτιακό σύμπαν.
Με τις αμοιβές μας πια σε ελεύθερη πτώση, εξ αιτίας κυρίως της ιντερνετικής διαρροής τους, πολύ φοβάμαι πως αυτές τις μέρες βρίσκομαι στίς μείξεις της τελευταίας μου δουλειάς, αφού είμαι σίγουρος οτι δε θα ξαναμπορέσω να μπω σε ανάλογα κόστη παραγωγής. Άρα, δε θα ξαναμπώ σε παραγωγή, μιας και γοητεύομαι, συναρπάζομαι κι εμπνέομαι μόνο από φυσικούς ήχους- που παράγουν τα άγια χέρια των καταπληκτικών μουσικών που είχα την τύχη να γνωρίσω-, πράγμα που κοστίζει πολύ σε ώρες stoudio κι αμοιβες, άμα επιδιώκει κανείς έναν ήχο κι απαιτεί τα καλύτερα παιξίματα.
Χρηματοδοτώντας κι εκδίδοντας μόνος μου τις δουλείες μου από το 2005, χωρίς καν την επιστροφή του κεφάλαιου, πως να αντέξω για παρακάτω. Είμαι ήδη καταχρεωμένος.
Αν δεν πληροφορηθούν, ή δεν κατανοήσουν οι "χρήστες" των τραγουδιών μας στο internet, τι μας συμβαίνει άθελά τους κι εξ αιτίας της αγάπης τους, ένα έχω να πω: Ευτυχώς που πρόλαβα να σπουδάσω την κόρη μου! Ευγνωμονώ δε γι' αυτό, όσους εκ των χρηστών υφίστανται ως αγοραστές και πάντα θα αγαπώ εκείνους, που ήθελαν και δεν μπορούσαν.
Με αυτή την αίσθηση κι ένα χαμόγελο για την παρέα που κάναμε ενόσω έγραφα αυτό το κείμενο, ξεκινάω για το stoudio. Για έναν από τους τελευταίους καφέδες εκεί ως συνθέτης, γιατί προβλέπω - αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση -, σύντομα θα τους επισκέπτομαι σκέτα...Ως φίλος.

ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΔΙΑΡΗΣ

[Antonis Plessas]

Νίκο μου αγαπημένε,
Η ευαισθησία σου πάντα με συγκινεί. Και αυτή η αγωνία που εξέφρασες προχθές στη συνάντηση αναφέροντας "Δεν κολυμπάω πια για να φτάσω αλλά για να μην πνιγώ" αντανακλά τους φόβους κάθε γνήσιου δημιουργού για το κατά πόσο οι συνθήκες που διαμορφώνονται θα του επιτρέπουν να εκφράζεται δημιουργικά.
Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να σου πω είναι το εξής: Άσχετα με τις όποιες -συχνά κοσμογονικές - αλλαγές βίωσαν οι δημιουργοί στα πλαίσια της βιομηχανικής επανάστασης η μουσική -και εννοώ την τέχνη- βγήκε πάντα κερδισμένη.
Για μια ακόμα φορά βρισκόμαστε μπροστά σε δύσκολες προκλήσεις. Όμως η αλήθεια του δημιουργού βρίσκει πάντα το δρόμο της στη καρδιά του κοινού και την αλήθεια αυτή την έχεις στην τέχνη σου.
Όσο και αυτή τη στιγμή και υπό τις παρούσες συνθήκες ακούγεται περίεργο, το θετικότερο των εξελίξεων που σαρώνουν τα όσα ξέραμε είναι η δυνατότητα μας ως δημιουργοί να αλληλεπιδράσουμε με το κοινό χωρίς ενδιάμεσους.
Θα χρειαστεί να αλλάξουμε και μάθουμε πολλά όμως η τέχνη της μουσικής και οι αληθινοί δημιουργοί θα βγουν πολλαπλά κερδισμένοι.
Η "αλήθεια" μέσα σου η κατάθεση της ψυχής σου είναι το πολύτιμο που προσφέρεις στη διάδραση με το κοινό που δεν έπαψε ποτέ να την αναζητά και να την ανταμείβει.
Όλα τα άλλα είναι διαδικαστικά και είμαστε όλοι εδώ για να τα λύσουμε.

Φιλικά

Αντώνης Πλέσσας

[Μαίρη Φασουλάκη]

.. Νίκο μου κάποιοι ευγενείς ιππότες σαν και σένα κάνουν το χώρο να αναπνέει ακόμα, έστω και με περιορισμένο, αλλά πολύτιμο το φυσικό ήχο απ τα άγια χέρια των μουσικών που γνώρισες, που έπαιξαν τα έργα σου και εμείς τα μεταλαβαίνουμε.. στο χέρι όλων μας είναι να μη χαθεί ούτε αυτό.. η ψυχή δεν χάνεται .. κι όποιος θέλει να την κοινωνήσει ψάχνει να τη βρεί ακόμα και στο χάος... και τη βρίσκει , να σαι βέβαιος.. εξ άλλου πάντα έτσι ήταν και στο φυσικό κόσμο, απλά ήταν άλλος ο τρόπος ψαξίματος... θα προσαρμοστούμε που θα πάει...